تجاری سازی صنایع دستی نیازمند نیروهای جوان، کارآمد، باانگیزه و خلاق است
به گزارش وبلاگ سطح دیتا، معاون صنایع دستی کشور تاکید نمود: باید به حرکات نمادین در این حوزه و این که چگونه می توانیم تاثیرگذار باشیم، بیشتر فکر کنیم و از هنرمندان و صنعتگرانمان حمایت کنیم.
به گزارش خبرنگار وبلاگ سطح دیتا، پویا محمودیان، معاون صنایع دستی کشور روز گذشته یکشنبه 24 آذر 98 در سخنانی در مجتمع پیامبر اعظم (ص) در دانشگاه آزاد اسلامی تهران غرب به تاریخچه صنایع دستی و ظرفیت آن در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری اشاره نمود و گفت: یکسری از واژه ها را امروز بسیار می شنویم از جمله صنایع خلاق، صنایع فرهنگی، اقتصاد خلاق و اقتصاد فرهنگی و چیزهایی که این روزها بسیار باب شده اند. صنایع دستی و هنرهای سنتی یکی از ارکان صنایع فرهنگی در کشور به حساب می آیند.
او در ادامه اضافه نمود: اگر بخواهیم بحث را کوتاه از صنایع خلاق آغاز کنیم با نیم نگاهی به مکتب فرانکفورت دهه 1930 و دهه 1940 که کالایی شدن فرهنگ بسیار مذموم شناخته می شد و موجی در برابر کالایی شدن فرهنگ قرار داشت و اصولا اعتقاد بر این بود که منطق این دو از هم جداست و اگر هم گرایی باشد، مقاومتی که صورت می گیرد، مقاومت فرهنگ است. منطق فرهنگ و اقتصاد از هم جداست و اگر قرار به هم گرایی باشد، چیزی که آسیب می بیند مکتب فرهنگ است.
معاون صنایع دستی کشور توضیح داد: از اواخر دهه 1960 مقداری این دید تعدیل شد و از دهه 1980 دیگر تحقیرآمیز به آن نگاه نمی شد و بحث صنایع فرهنگی و ارکان آن توسط یونسکو مطرح شد و بعد از آن اتفاقات بسیار زیادی در این حوزه افتاد. از سال 1990 صنایع دستی به صورت معین وارد سیاست گذاری دولت ها شد و نظریه شهرهای خلاق مطرح شد.
معاون صنایع دستی کشور در ادامه گفت: اقتصاد فرهنگی به تعامل اقتصاد و فرهنگ می پردازد و اینکه اقتصاد را بخشی از فرهنگ ما می داند و معتقد است ما باید درک مالی از فرهنگمان داشته باشیم. به خاطر همین دید، هویت افراد در زندگی روزمره ما تاثیر می گذارد. سال 2001 سال بروز واژه های اقتصاد خلاق توسط جان هاوکینز یکی از مدیران ارشد رسانه انگلیس است که 16 گروه را از هنر تا فناوری مطرح می نماید و کار به جایی می رسد که سال 2013 دبیرکل وقت سازمان ملل اعلاممی نماید که بسیاری از کالاهای مالی فقط به خاطر این که شرایط فرهنگی را لحاظ نکرده اند با شکست روبرو شده اند.
پویا محمودیان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه بیش از 250 رشته فعال صنایع دستی در ایران وجود دارد، توضیح داد: تحصیلات آکادمیک در حوزه صنایع دستی تا مقطع دکترا در ایران وجود دارد و یکی از اتفاقاتی که باید توسط جامعه دانشگاهی و صاحبان ایده و خلاقیت رقم بخورد، بحث هم افزایی ارکان صنایع دستی است. در بسیاری از کشورهای جهان از جمله انگلیس که در حوزه صنایع دستی به گرد پای ایران هم نمی رسند، یادگیری صنایع دستی و خلق یک اثر در همه عرصه ها و نیز از مهدکودک تا کالج گسترده شده است.
او با بیان اینکه در اقتصاد هنر جهان از صنایع دستی استقبال می گردد، تاکید نمود: هنرمندان صنایع دستی ما با وجود شرایط سخت مالی، آثار خود را در داخل و خارج از کشور عرضه می نمایند. باید به حرکات نمادین در این حوزه و اینکه چگونه می توانیم تاثیرگذار باشیم، بیشتر فکر کنیم. حتی در پوشش هایمان باید از صنایع دستی استفاده کنیم و از هنرمند و صنعتگرمان حمایت کنیم.
معاون صنایع دستی کشور با اشاره به کوشش برای تجاری سازی صنایع دستی گفت: از فراوری تا عرضه صنایع دستی نیاز به راه های جدید، فکرهای جدید و فکرهای خلاق داریم. تجاری سازی نیازمند نیروهای جوان، کارآمد، باانگیزه و خلاق است تا پس از راه اندازی کسب وکار پایدار با سرمایه اندک، بتوانند در سه حوزه فراوری، ترویج و فروش به روش های جدید و نوآورانه فکر نمایند.
او تأکید کرد: حضور و کوشش جوانان در روستاهای محرومی چون کلپورگان در سیستان و بلوچستان و خراشاد در خراسان جنوبی باعث جهانی شدن رشد این روستاها شد و صنایع دستی این قابلیت را دارد که با همت جوانان خلاق عامل توسعه باشد.
محمودیان در انتها از طرح راه اندازی و تأسیس رشته مدیریت بازرگانی صنایع دستی در دانشگاه آزاد واحد تهران غرب اطلاع داد.
منبع: میراث آریا