تاثیر آمادگی جسمانی اجتماعی بر افزایش عمر - وبلاگ سطح دیتا

به گزارش وبلاگ سطح دیتا، تقویت پیوند های ارتباط با ورزش چیزی که متخصصان آن را آمادگی جسمانی اجتماعی می نامند، تاثیرگذارترین ترفند بهره وری و کارایی مغز و بدن است مانند تمرینات با وزنه که با افزایش سن از کاهش تراکم استخوان پیشگیری و با پیامد های استرس مزمن مقابله می نمایند.

رابرت والدینگر، روانپزشک و روانکاو در بیمارستان عمومی ماساچوست و پروفسور روانپزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد آمریکا گفت: تمرین نکردن آمادگی جسمانی اجتماعی برای سلامتی شما خطرناک است.

والدینگر سرپرستی تحقیق رشد بزرگسالان هاروارد را بر عهده دارد که طولانی ترین تحقیق علمی درباره شادی معین شده که تا به امروز صورت گرفته است. به گفته این روانپزشک که به تازگی داده های هشتاد و چند ساله را در کتاب زندگی خوب (ژانویه 2023، سیمون و شوستر) خلاصه نموده است، قاعده سلامت و شادی به روابط مثبت بستگی دارد.

وی هشدار داد که اگر به طور مرتب احساس انزوا و تنهایی می کنید، این احساس می تواند به مقدار کشیدن نصف پاکت سیگار در روز یا چاق شدن خطرناک باشد، اما حتی با وجود اینکه انسان ها برای ارتباط به یکدیگر متصل هستند، تمرین آمادگی جسمانی اجتماعی می تواند سخت باشد. هیچ نقشه راه روشنی برای ایجاد یا حفظ یک زندگی اجتماعی مستحکم وجود ندارد.

والدینگر ابراز کرد: نادیده گرفتن روابط مانند عضلات استفاده نشده، منجر به تحلیل روابط می گردد.

خوشبختانه، داده های والدینگر به تمرین های عملی اشاره می نماید که همه ما می توانیم از آن ها برای افزایش آمادگی جسمانی اجتماعی خود استفاده کنیم.

آنالیز زندگی خوب

در سال 1938، در بحبوحه بدترین رکود مالی در تاریخ آمریکا، محققان 268 دانشجوی سال دوم دانشگاه هاروارد را با خود همراه کردند تا چگونگی تأثیر عوامل روانی-اجتماعی و بیولوژیکی اولیه بر نتایج زندگی را بهتر درک نمایند. برای بیش از 80 سال، یک گروه که اکنون به وسیله والدینگر رهبری می گردد، دانشجویان و خانواده هایشان را دنبال و آنان را به وسیله ازدواج، شغل، تولد، بیماری و مرگ پیگیری می نمایند. در دهه 1970، 456 نفر از ساکنان داخل شهر بوستون که بخشی از تحقیق دیگری بودند که بر بزهکاری و تاب آوری نوجوانان متمرکز بود، در تحقیق هاروارد گنجانده شدند.

محققان هر دو سال یک بار با شرکت نمایندگان تماس می گیرند و هزاران سوال در خصوص موضوعاتی مانند خلق و خوی و رضایت از زندگی مطرح می نمایند. هر پنج سال یک بار، آنان مقدار گیری های فیزیولوژیکی از جمله اسکن مغز و آزمایش خون را انجام می دهند. در سال 2023، تحقیق در حال اجرا هنوز تمام اعضای زنده مجموعه اصلی شرکت نمایندگان و بیش از 500 عضو از بچه ها آنان را ردیابی می نماید. مجموعه داده ها دریچه ای بی نظیر به آنچه که یک زندگی خوب را می سازد، فراهم می نماید.

هنگامی که والدینگر برای اولین بار به عنوان یک روانپزشک جوان در هاروارد به گروه تحقیق پیوست، این تصور را داشت که معیار های متعارف موفقیت مانند دستاورد، موقعیت و جوایز فقط اختلالی در مسیر رسیدن به خوشبختی واقعی هستند. همانطور که او در داده ها عمیق تر می شد، صد ها نفر این گمان را تأیید کردند. در سراسر این تحقیق، نه ثروت و نه طبقه اجتماعی با سطح شادی یا طول عمر ارتباط داشتند. از سوی دیگر، روابط مثبت به طور پیوسته با زندگی شادتر و طولانی تر مرتبط بود.

سایر داده ها در مقیاس بزرگ این پیوند بین رابطه و طول عمر را تقویت می نمایند. یک آنالیز اصولی تحقیقاتی در سال 2010، شامل بیش از 300 هزار شرکت نماینده، نشان می دهد که احتمال زنده ماندن در افرادی با پیوند های اجتماعی قوی 50 درصد بیشتر از افرادی است که روابط ضعیف دارند. تنهایی و انزوای اجتماعی با اختلال عملکرد سیستم ایمنی مرتبط و حتی ممکن است خطر حمله قلبی یا سکته را تا 30 درصد افزایش دهد. برای یاری به پیشگیری از این پیامد های منفی سلامتی، تقویت آمادگی جسمانی اجتماعی لازم است.

آمادگی جسمانی اجتماعی چیست؟

دانشمندان بیش از یک قرن است که در حال آنالیز روانشناسی اجتماعی انسان ها در آزمایشگاه ها و دانشگاه های رسمی بوده اند، اما ایده منعطف کردن عضله اجتماعی مانند عضلات دوسر بازویی یا چهارسر، تا سال 2011 ظاهر نشد. در آن موقع بود که عصب شناسان اجتماعی جان و استفانی کاچیوپو نتایج آزمایش یک برنامه تمرینی 10 ساعته آمادگی جسمانی اجتماعی را با ارتش ایالات متحده به اشتراک گذاشت. این گروه دریافتند که تمرینات آمادگی جسمانی اجتماعی مانند انجام لطف به کسی یا تمرین حل تعارض باعث کاهش تنهایی و افزایش تندرستی در سربازان می گردد.

در حالی که دانشمندان و فیلسوفان برای چندین دهه روابط مثبت و سلامت مطلوب را مرتبط نموده بودند، کاچیوپو و گروه تحقیقاتی آنان از اولین کسانی بودند که پیشنهاد کردند روابط مثبت می تواند مشابه با آمادگی جسمانی باشد و درست همانطور که نمی توانید بدون ورزش از نظر بدنی سالم بمانید، آمادگی اجتماعی، توانایی پرورش و حفظ روابط مثبت، بدون کوشش مداوم ضعیف می گردد.

آمادگی جسمانی اجتماعی و همه گیری تنهایی

زمانی که اولین افراد مورد آنالیز در هاروارد در دهه 80 زندگی خود بودند، والدینگر و گروه وی از آنان خواستند که به زندگی خود نگاه نمایند و آنچه را به آن افتخار می نمایند به اشتراک بگذارند. به طور تقریبی همه در خصوص روابط صحبت کردند.

کمابیش همه گفتند: من پدر و مادر یا مربی خوبی بودم. ازدواج خوبی داشتم یا دوست خوبی بودم. هیچکس نگفت: من پول زیادی به دست آوردم، این جوایز را بردم یا مدیر اجرایی سازمانم شدم.

گروه در ادامه از آزمودنی ها سوال کرد: اگر مریض شوید یا بترسید، نصف شب، با چه کسی می توانید تماس بگیرید؟ بعضی افراد لیست طولانی را به سرعت بیان کردند. دیگران نتوانستند کسی را لیست نمایند.

والدینگر اظهار داشت: این تنهایی واقعی است، این احساس که هیچ کس در جهان پشت من نیست، هزینه های آن بسیار زیاد است و باعث می گردد که ما احساس بی مهری و ناامنی کنیم و در نهایت سلامتی ما را از بین ببرد.

در سال 2023، در پیوسته ترین لحظه از نظر فناوری در تاریخ بشر، مردم گزارش کردند که احساس می نمایند از هم دورتر از همواره هستند. 40 درصد از افراد مسن در ایالات متحده احساس تنهایی مزمن دارند. قرنطینه های مرتبط با بیماری همه گیر را نیز اضافه کنید، تنهایی به بالاترین حد خود و به اوج آن چیزی رسیده است که ویوک مورتی، پزشک و جراح سابق ایالات متحده به عنوان همه گیری تنهایی طبقه بندی می نماید.

امیلی آنهالت، روانشناس بالینی، یکی از بنیانگذاران ارزیابی نتایج بالینی (Coa)، یک باشگاه ورزشی برای سلامت روان، و متخصص در آمادگی جسمانی عاطفی که در تحقیق هاروارد شرکت ندارد، می گوید: وقتی آمادگی جسمانی عاطفی و اجتماعی را از دست می دهید، همه چیز را از دست می دهید. اگر احساس کنید برای عبور از سختی ها و لذت بردن از چیز های خوب با افراد دیگر در ارتباط هستید، همه چیز در زندگی احساس بهتری خواهد داشت.

مانند تجویز کمی وقت گذراندن در بیرون از خانه، بعضی از پزشکان تا آنجا پیش می روند که می گویند ترغیب به تعاملات اجتماعی دارای پتانسیل تأثیر شفابخش بر بیماران است. داده های نوظهور نشان می دهند که بیماران سرطانی در صورتی که از سطح حمایت اجتماعی خود احساس رضایت نمایند، شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند. بعضی از کارشناسان حتی ارتباط اجتماعی را به یک علامت حیاتی تشبیه می نمایند که مقدار گیری سطح تنهایی افراد، به همان دقت فشار خون یا نبض، به سلامت عمومی اشاره می نماید.