راهنمای رفتن به دریاچه نئور - وبلاگ سطح دیتا

به گزارش وبلاگ سطح دیتا، پشت کوه های تالش، دریاچه نسبتا بزرگی هست که با رسیدن فصل گرما، شبیه یک رویا زیبا می شود. این دشت با لاله های وحشی و دریاچه نئور با پنج متر عمق، دقیقا وسط کوه هایی که هرچه نگاه کنیم از رنگ سبزشان کم نمی شود، بهترین نقطه برای یک سفر چندروزه در روزهای گرم تابستان است.

نئور کجاست؟

نئور، دریاچه ای بین گیلان و اردبیل است. از همین یک جمله باید حدس بزنیم که با منطقه ای سرسبز و خوش آب وهوا روبرو هستیم که سبزی اش را از دامنه های کوه های تالش گرفته و هوای خوشش را از شمال غرب ایران.

بسیاری از مسافران اول خودشان را به اردبیل می رسانند و از این شهر 48 کیلومتر راه را طی می کنند تا به نئور برسند. برای این راستا باید از اردبیل به سمت خلخال حرکت کرد و بعد در پی روستای بودالالو گشت. وقتی حدود 13 کیلومتر از این روستا به بالای کوه برویم تازه به روستای عباس آباد می رسیم. از این روستا تا دریاچه راه زیادی نیست. از شهر تهران تا دریاچه حدود هفت ساعت راه است.

چرا باید نئور را ببینیم؟

بارندگی های فصل سرد، چشمه های اطراف نئور را سیراب می کند. برای همین هم آب دریاچه در بهار و تابستان پر است. از طرف دیگر پوشش گیاهی متنوع زمین های دور دریاچه ما را به یاد فیلم های فانتزی می اندازد. داخل این زمین ها بابونه، نعناع کوهی و گل های زیبای زردرنگی پیدا می کنیم که مشابهش را احتمالا جایی ندیده ایم.

با سفر به نئور می شود کمپینگ کنار دریاچه را هم تجربه کرد. در نزدیکی این دریاچه امکانات رفاهی زیادی وجود ندارد و فقط می توانیم چادر بزنیم و صبح با منظره بکر رو به آب های شیرین نئور و کوه های سبز تالش بیدار شویم.

اینجا، دشتی بکر است و نباید انتظار چیز زیادی از آن داشته باشیم. این منطقه یک سرویس بهداشتی، بوفه، سکو برای پهن کردن زیلو و تخت هایی برای اجاره دارد. همین امکانات هم برای آنهایی که عاشق سفر ماجراجویانه هستند زیاد از حد است.

در فصل سرما نئور سه تا پنج ماه یخ می بندد. در دمای منفی 20 درجه، از پنج متر عمق دریاچه، حدود 80 سانتی مترش تبدیل به یخ می شود و آن را به یک پیست اسکی طبیعی تبدیل می کند.

کوهنوردی

نئور در واقع 30 کیلومتر تا دریای خزر فاصله دارد. برای همین هم آنهایی که دنبال فتح قله های شرقی هستند، منظره خیلی زیبایی از این کوهستان می بینند. مثلا برخی ها، از راستا دره گرگانرود به سمت نئور حرکت می کنند و به قله زیبای بغروداغ می رسند.

ماهیگیری

اگر کسی قصد ماهیگیری داشته باشد باید تا قبل از آمدن زمستان برنامه اش را بچیند. زمستان که بیاید آنقدر هوا سرد می شود که دریاچه یخ می زند و ماهی ها می میرند. دوباره با گرم شدن هوا ماهی های کوچک پرورشی را در آب رها می کنند. این دریاچه نوعی ماهی خوشمزه به نام قزل آلای رنگین کمان دارد که هر سال برای کنترل جمعیت، گامارس های دریاچه داخل آن رها می شود.

کارهایی که در نئور نباید انجام دهیم

پرده های زیادی در فصل گرما به این منطقه مهاجرت می کنند. آنقوت (پرنده ای از خانواده اردک ها) یکی از معروف ترین مهمانان این منطقه در فصل مهاجرت است. علاوه بر آن کبک، چکاوک، بلدرچین، عقاب، زاغ، چنگر و انواع گنجشک ها با خنک شدن هوای نئور، در حاشیه دریاچه اتراق می کنند. شکار در این منطقه ممنوع است و نباید پرنده ها را اذیت کنیم.

مردم محلی و مسئولان، توصیه می کنند که در آب نئور شنا نکنیم. گل و لای نئور و همچنین گیاهان داخل آب انسان را به پایین می کشد و به همین دلیل توصیه نمی شود.

درست است که ما مسافریم و ممکن است احساس تعلق چندانی به جایی که سفر می کنیم نداشته باشیم اما برای اینکه بتوانیم دوباره هم به اینجا بیاییم، خوب است که احساس مسئولیت داشته باشیم و آشغال نریزیم.

چه چیزی با خودمان ببریم؟

در نئور هر زمان هم که برسیم با آمدن شب، هوا سرد و سردتر می شود. برای همین نیاز به لباس گرم و کیسه خواب داریم. همچنین بهتر است یک بادگیر و یک دست لباس اضافه با خودمان همراه داشته باشیم، اما نباید کوله پشتی مان را سنگین کنیم.

جاذبه های نزدیک

راستا نئور-سوباتان: راستا حدودا 19 کیلومتری سوباتان به نئور، یکی دیگر از دلایلی ست که می تواند ما را به این دریاچه بکشاند. جاده خاکی شمال شرقی راستا اصلی نئور- سوباتان است.

در این جاده از میان طبیعت بکر و دست نخورده ای می گذریم که شاید مشابهش را فقط در صفحه بک گراند ویندوز دیده باشیم. در دشت هایی که بین سوباتان و نئور وجود دارند، ممکن است عشایری را هم ببینیم که چادرهایشان را در این منطقه نصب کرده باشند. در بین راه نمی توان از زیبایی اسب های رها شده در طبیعت هم بی تفاوت گذشت.

در این راستا از کنار آلاله های وحشی دامنه کوه تالش می گذریم، کنار آبشار ورزان و چشمه های گزنه هنوی، چند دقیقه ای استراحت می کنیم تا به مقصد برسیم.

جذابیت این راستا برای برخی از گردشگران به حدی است که حاضرند رنج 19 کیلومتر پیاده روی را به جان بخرند و حدود 10 ساعت در راه باشند تا راستا تماشایی را به خاطر بسپارند.

گاهی هم گروه های دوچرخه سواری تصمیم می گیرند این راستا را رکاب بزنند. همچنین جاده خاکی در این راستا وجود دارد که آفرودسواران با گرم شدن هوا برای رفت وآمد از آن استفاده می کنند. اهالی لیسار از سمت سوباتان با گرفتن کرایه کمی، مسافران را تا دریاچه می برند. گاهی هم مردم محلی با خودروهای غیر شاسی بلند در این راستا رفت وآمد می کنند و ممکن است از بردن مسافران به سوباتان یا نئور استقبال کنند.

آبشار ورزان: آبشار ورزان در شمال غرب سوباتان بسیار دیدنی ست. آب رودخانه ورزان که از رودخانه لیسار چشمه می گیرد وقتی از صخره های کوه به پایین می ریزد این آبشار زیبای 30 متری را درست می کند. راستا سوباتان به این منطقه جنگلی در برخی نقاط شیب های تندی دارد.

معمولا بدون راهنمای محلی نمی توان تا اینجا پیاده روی کرد. ارتفاعات شهر لیسار به دریای خزر مشرف هستند و اگر از این راستا حرکت کنیم با چشم غیر مسلح می توانیم خط آبی دریا را ببینیم. پیاده روی از سوباتان تا این آبشار یک ساعت زمان می برد، اما در عوض در بالای آبشار می توان آب تنی و آب بازی کرد تا این خستگی را شست و از بین برد.

اگر کسی قصد پیاده روی یا کوهنوردی دارد باید کمی آب با خودش ببرد. در سفر به قله های کوه نباید کرم ضد آفتاب را فراموش کرد. این موضوع فرقی بین زن و مرد، کودک و بزرگسال هم ندارد. نئور نیاز به کفش کوه پیمایی و پیاده روی دارد برای همین با صندل و دمپایی نرویم بهتر است.

عکس: خبرگزاری ایسنا