معرفی هواپیمای ایرباس آ 380 - وبلاگ سطح دیتا

به گزارش وبلاگ سطح دیتا، آشنایی با هواپیمای ایرباس آ 380 | Airbus A380

در دنیای هواپیماها، همیشه از نظر بزرگی و کوچکی رقابت زیادی بین هواپیماها و سازندگانشان وجود دارد. طبیعتا هر چه یک هواپیما بزرگ تر باشد مخصوصا از نوع هواپیماهای مسافربری، تعداد مسافر بیشتری را در خود پذیرا است اما مسئله تنها تعداد مسافر و یا حتی بار و محموله نیست. در پی این بزرگی، امکانات و تکنولوژی های بیشتری نیز در هواپیما برای مسافران و خدمه پرواز نیز وجود دارد، مسافت های طولانی تر را می تواند بپیماید،… و بسیاری از مزایای دیگر. امروزه هواپیمای ایرباس آ 380 (Airbus A380) به عنوان بزرگ ترین و غول پیکرترین هواپیمای مسافربری دنیا به شمار میرود. در ادامه با ما در خبرنگاران همراه باشید تا به اتفاق هم این هواپیمای غول پیکر از محصولات شرکت هواپیماسازی ایرباس را به اتفاق هم مورد آنالیز قرار دهیم.

تاریخچه ساخت هواپیمای ایرباس آ 380

پیش تر در معرفی شرکت ایرباس نیز به این مطلب اشاره کرده بودیم که، در صنعت هواپیماسازی رقابتی بین شرکت های بوئینگ و ایرباس در زمینه ساخت هواپیماهای نو و پیشرو در تکنولوژی وجود دارد.

در ادامه باید بگوییم که پس از گذشت 20 سال از ساخت هواپیمای بوئینگ 747 که بازار بسیار موفقی در عالم پرواز داشت، احتیاج به ساخت هواپیمایی نوتر و حتی به روزتر در دنیا احساس می شد.

دیگر وقت آن رسیده بود که هواپیمایی وارد بازار دنیای گردد که از پیشرفت های عمده در فناوری طراحی، مواد و روش های نو در ساخت آن استفاده گردد.

در اوایل دهه 1990 میلادی بود که رقابت نفسگیری بین این دو شرکت رقب و بعلاوه مک دانل داگلاس به وجود آمد.

شرکت هواپیما سازی ایرباس با طرح A3XX و بوئینگ با طرح 747X و مک دانل داگلاس با طرح MD-12 فعالیت های رقابتی خود را برای ورود به بازار پروازهای دنیای آغاز کردند.

در شرح فرایند این رقابت باید بگوییم که در ابتدا طرح مک دانل داگلاس پس از مدتی به دلیل شکست در بخش بازاریابی به وسیله کارگزارش، از گردونه رقابت کنار گذاشته شد.

البته پس از خریداری این شرکت به وسیله بوئینگ در سال 1997، مک دانل داگلاس برای همواره از این رقابت ها خارج شد و تنها دو شرکت همواره رقیب ایرباس و بوئینگ در این عرصه باقی ماندند.

باید بگوییم که هدف شرکت ایرباس برای پروژه ای که در پیش رو داشت این بود که هواپیمای غول پیکر نوی را وارد بازار نماید که هزینه های عملیاتی آن 15 درصد از هزینه های عملیاتی ساخت هواپیمای بوئینگ 747 بسیار کمتر باشد.

شرکت بوئینگ نیزدر همین حال طرح نو خودرا که برای رقایت با ایرباس آماده می کرد، ویژگی بارزی را به آن اضافه می نمود که عبارت بود از اعمال پاری از تغییرات بر روی هواپیمای 747 معروفش که در نهایت منجر به افزایش ظرفیت مسافر و کاهش هزینه های عملیاتی می گشت. سیاست بوئینگ برای ساخت هواپیمای نو اینگونه بود که برای کاهش هزینه های پژوهش و طراحی، از بال های هواپیمای بوئینگ 747، کابین خلبان این مدل و طراحی داخلی بوئینگ 777 استفاده کند.

باید این مورد را لحاظ کنیم که برنامه شرکت هواپیمایی بوئینگ برای به خاتمه رساندن طرح 747X با موفقیتی که انتظار می رفت، همراه نبود.

در آخر روسا و مدیران بوئینگ اصلا ترغیب به ادامه این پروژه نشدند و در در سال 2001، ساخت این پروژه را برای همواره متوقف نمودند.

از آن موقع به بعد شرکت هواپیماسازی بوئینگ فعالیت های شرکت را بر روی دو طرح به صورت عمده و کلی متمرکز نمود؛ بهینه سازی بوئینگ 474 و تحقیق و بهسازی بر روی ساخت هواپیماهای کوچک تر با بُرد بلند که البته در نهایت منجر به ساخت هواپیمای بوئینگ 787 شد.

تا به اینجا متوجه شدیم که برای 2 شرکت هواپیمایی مک دانل داگلاس و بوئینگ در این رقابت برای ساخت هواپیمای بزرگ تر چه آمد اما در ادامه به بحث هواپیمای در دست ساخت شرکن ایرباس می رسیم.

بحران اقتصادی که در جنوب شرق آسیا در اواخر دهه 1990 پیش آمد، شرکت ایرباس تصمیم گرفت که که طرح ساخت هواپیمای نویش را به نحوی تغییر دهد.

این تغییرات شامل موارد خاص و زیادی بود از جمله این که هزینه های عملیاتی ساخت هواپیمای نو تا 20 درصد کمتر از هزینه های عملیاتی ساخت بوئینگ 747 گردد.

در نتیجه به این صورت شرکت های هواپیمایی تشویق شدند تا برای صرفه جویی در هزینه های جاری خود از طرح ساخت هواپیمای نو ایرباس نیز پشتیبانی کنند.

در نهایت با اتخاذ این سیاست ها و رقابت ها، ایرباس توانست تا نخستین هواپیمای مسافربری کاملاً دو طبقه خود را تکمیل نماید.

این هواپیمای نو مزایایی همانند: کاهش قابل ملاحظه مصرف سوخت، استفاده از فناوری های نو و نوین در ساخت مواد کامپوزیت مصرفی در ساخت هواپیما، تکنولوژی های مدرن راهنمایی هواپیما و کاهش هزینه های نگهداری نسبت به هر جایگاه را برخوردار باشد.

طرحی که در ابتدا با نام A3XX آغاز به ساختش نمودند، در نهایت به هواپیمای A380 تغییر نام داد. این هواپیما در سال 2002 وارد مرحله فراوری شد و فراوری اولین نمونه تجاری این هواپیما از ماه مه سال 2004 آغاز شد.

این هواپیما که امروزه به عنوان بزرگ ترین هواپیمای مسافربری دنیا شناخته شده است، گنجایش 555 جایگاه را با بردی برابر با 8 هزار مایل پرواز بدون توقف داد. این هواپیما برای اولین بار در آوریل سال 2005 میلادی به پرواز عایدی.

اولین پرواز این هواپیما با موتورهای رولزرویس انجام گرفت. بعد از اولین پرواز، در اواخر سال 2007 بود که این هواپیما با سفارش شرکت هواپیمایی سنگاپور و سایر شرکت های سفارش دهنده، به صورت رسمی وارد چرخه استفاده صنعت هواپیمایی دنیا گشت.

با مشخصات ایرباس آ 380 بیشتر آشنا شوید

همانطور که تا به الان متوجه شدید، هواپیمای مسافربری پهن پیکری که دارای چهار موتور و بعلاوه دو طبقه است، را ایرباس آ380 می نامند و بر طبق شرحاتی که در بالاتر ذکر کردیم، این هواپیما به وسیله شرکت ایرباس طراحی و ساخته شده است.

در اکتبر سال 2007 نخستین پرواز این هواپیمای غول پیکر از سنگاپور به مقصد سیدنی استرالیا برای شرکت هواپیمایی سنگاپور انجام شد.

همانطور که بالاتر نیز گفتیم، ایرباس آ 380 توانایی جا به جایی مسافران زیادی را دارد و اکثرا کاربرد آن در سفرهای بین المللی و مسافت های طولانی مدت است.

بالاتر گفتیم که شمار جایگاه های این هواپیما به 555 نفر می رسد اما باید این نکته را نیز اضافه نماییم که در مدل پروازهای اکونومی کلاس این گنجایش تا 853 نفر نیز، قابل افزایش می باشد.